/ Tymczasem na Kopcu Kościuszki w Krakowie

Zadanie postawione przed nim określono „przymusową emigracją” a znaczenie tych słów odpowiadało dokładnie ich treści, wszyscy bez względu na ich wolę, a także obywatelstwo mieli zostać zmuszeni do emigracji co w zwyczajnym języku nazywa się to wygnaniem - Hannah Arendt opisała realizację dyrektywy zleconej Eichmannowi w 1938 roku do wykonania w Austrii.

Można to było urzeczywistnić, jeśli wszystkich urzędników zainteresowanych tą sprawą z Ministerstwa Finansów, ludzi od podatku dochodowego, policję, gminę itd. - zmieściłoby się pod jednym dachem i zmusiło do wykonywania swej pracy na miejscu, w obecności petenta. Gdy wszystko było gotowe, Eichmann „zaprosił” działaczy żydowskich z Berlina na inspekcję.

Czytaj więcej...

Uniwersał połaniecki (właściwie Uniwersał urządzający powinności gruntowe włościan i zapewniający dla nich skuteczną opiekę rządową, bezpieczeństwo własności i sprawiedliwość w komisjach porządkowych) – akt prawny wydany przez Tadeusza Kościuszkę 7 maja 1794 roku w okolicach miasta Połaniec.

/ Pisownia oryginalna

RADA NAYWYZSZA NARODOWA

Odebrała od Naywyżſzego Siły Zbroyney Narodowey Naczelnika Uniwerſał Urządzaiący Włościan i ſkuteczną dla nich opiekę Rządową zapewniaiący w Oſnowie naſtępuiącey:

TADEUSZ KO SCIUSZKO

NAYWYZSZY NACZELNIK SIŁY ZBROYNEY NARODOWEY.

DO KOMMISSYI PORZĄDKOWYCH WSZYSTKICH ZIEM I POWIATOW.

Nigdyby Polakom broń Ich Nieprzyiacioł ſtraſzną nie była, gdyby ſami pomiędzy ſobą zgodni znali ſwą ſiłę, całey tey ſiły użyć umieli, nigdyby mówię orężem Polaków pokonać nie można, gdyby chytry nieprzyiaciel przewrotnością, zdradą, i podſtępami, nie niſzczył i chęci i ſpoſobów odporu. Cały ciąg Tyranii Moſkiewſkiey w Polſzcze ieſt dowodem, do iakiego ſtopnia ta przemoc miotała loſem Naſzym, i używaiąc koleią przekupſtwa, zwodniczych przyrzeczeń, podchlebiania przeſądom, głaſkania namiętności, burzenia iednych przeciwko drugim, czernienia u obcych, wſzyſtkiego ſłowem co złość piekielna z chytrością nayprzewrotnieyſzą połączona wymyśleć może.

Czytaj więcej...

/ Zespół „Chawira”

Z archiwum:
    W dniu 1 marca 2009 roku miałem zaszczyt po raz następny, ale pierwszy w tym roku, potwierdzić, iż Leopolis semper fidelis, a że we Lwowie muzy śpiewały zawsze, każdy wie. Sala teatralna Teatru Kościelnego im. św. Jadwigi w Krakowie na długo przed rozpoczęciem koncertu zapełniła się po brzegi, a ci którzy nie przyszli zapewne będą żałować, bo ominęło ich piękno w pięknie.
     Oczywiście był w piosence lwowskiej bałak, bo jakże by inaczej, ale publiczość zadziwił szmonces, po raz pierwszy zaprezentowany na festiwalu przez Wojciecha Habelę w skeczu - monologu „Rubinstein”. „Iść już zapowiedzieć? Dlaczego nie?” Wprawdzie moja znakomita Mama, zawsze mówiła, że brzydką żydowską przywarą jest odpowiadać pytaniem na pytanie, ale ja idę szanowną Mamę uspokoić, że to ja sobie zadałem pytanie, odpowiedź więc należy do kogo? Do mnie? Więc co za pytanie? Z tego „Rubinsteina” wybrnąłem więc lepiej niż Aprikozenkranc i Untenbaum razem wzięci.

Czytaj więcej...